Suat Toktaş: Sadece işimi yaparım, aktivizm yapmadım

İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu’nun “Turpun Büyüğü” başlıklı basın toplantısıyla ifşa ettiği ekspere karşılık hakkı tanınan görüşmeyi yayınladığı için tutuklanan Halk TV Genel Yayın Yönetmeni Suat Toktaş, 34 gün Silivri Cezaevi’nde tutuklu kaldı.

34. günde çıkarıldığı mahkemede, davanın tutuksuz sanıkları Serhan Asker, Seda Selek, Kürşad Oğuz ve Barış Pehlivan ile birlikte beraat etti.

Beraat ettiği duruşmada “Biz periyoda nazaran gazetecilik yapmadık” diyen Toktaş savunmasında o ses kaydının yayınlandığı gün tüm yaşananları, devrin şartlarını anlattı. Kaçma ve kanıt karartma kuşkusuyla tutuklanmasının tüzel yerden mahrum olduğunun altını çizdi.

“Yapılan şey tam manasıyla gazeteciliktir” diyen Toktaş, “Soruşturma bile açılmaması gereken bir belge kapsamında tutukluyum” dedi.

İşte birinci duruşmada beraat kararı çıkan o davadaki savunma:

“ADIM SUAT TOKTAŞ, GAZETECİYİM”

Adım Suat Toktaş, gazeteciyim. Halk TV genel yayın direktörüyüm. Savunmama başlamadan evvel birkaç bir şey söylemem lazım. Burada 5 kişi sanık olarak yargılanıyor lakin nihayetinde olayın kendisi üç kişi ortasında geçiyor. Seda SELEK ve Serhan ASKER daha tali sorumlulukları olan iki gazetecidir. Zira yayının yapıldığı esnada Seda Selek yerine ekranda öteki bir sunucu da olabilirdi. Serhan ASKER de basın yasası, RTÜK mevzuatı gereği sorumlu müdürdür. Rutin ve hiyerarşik işleyişte rastgele bir dahli yoktur. O günkü olayda da rastgele bir dahli olmamıştır, bunu belirtmek isterim. Takdir mahkemenizindir.

“KAÇSAYDIM O GÜN KAÇARDIM”

Başlangıçta söyleyeceğim ikinci şey, kaçma ve kanıt karartma kuşkusuyla tutuklandım. Kaçsaydım o gün kaçardım. İşimin sorumluluğunu aldım, bir karar verdim. O kararı nasıl verdiğimi birazdan anlatacağım. Lakin işimin sorumluluğunu aldım, bir yönetici olarak o sorumluluğu taşıdım. Ve bir yazılı açıklama yaptık, yazılı açıklamayı kaleme alanlardan biriyim. Süreci anlatan “yayınlama kararını Suat TOKTAŞ vermiştir” diye yazan kişi kaçmaz. Hayatın olağan akışına alışılmamıştır, akla da karşıttır. Bir de şu var; üç arkadaşım gözaltındayken, ben bir gece dışarıdaydım. Sabaha kadar yayın yönettim. Dışarıdaydım derken kanaldaydım, o gece sabaha kadar kanaldaydım. Kanalda yattım 1,5 saat. Ondan sonra tekrar yayının başındaydım. Sonra savcılıktan bir davet geldi, tekrar kanaldaydım. Münasebetiyle işimin başındaydım. Savcılık buna karşın tutuklama istiyor, hakimlik kaçma ve kanıt karartma gerekçesiyle tutukluyor. Kaçma niyetim olsaydı kaçardım. “Bu kararı veren benim” diyen biri kaçacak olsa kaçardı, bir gün fırsatı vardı, kaçardı ancak kaçmadı.

“AYNI KAYDI AKP’Lİ HAMZA DAĞ YAYINLADI”

“YAPILAN ŞEY TAM MANASIYLA GAZETECİLİKTİR”

Biraz uzun konuşabilirim, nihayetinde tutukluyum, biraz tolerans gösterirsiniz diye düşünüyorum. İsimli denetimi de kabul etmem mümkün değil. İki çocuğum var, iki kızım var, ikisi de yurt dışında. Biri Amerika’da evli, oburu yurt dışında okuyor. Ben memleketten kaçacak biri değilim. Giderim çocuğumun yanına, birinde 3 gün kaldıktan sonra sıkılırım. Ötekinde 12 gün kaldıktan sonra deliririm ve Türkiye’ye dönerim. Biz bu ülkenin sevdalısı insanlarız, münasebetiyle kovsalar da gedeceğimiz bir yer yok bizim.
Savunmamı hukuk ve gazetecilik üzerine kuracağım. Tüzel istikametini avukatlarım daha detaylı anlatacaktır. Lakin yeniden de ben de gireceğim.
Gazetecilik üzerine kurma münasebetim:
Bir; yapılan şeyin tam manasıyla bir gazetecilik olmasıdır, ikincisi; süreçlerin işleyişi bakımından gazeteciliğimin sorgulanması, yöneticiliğimin sorgulanmasıdır. Yanımdan yüzlerce gazeteci geldi geçti. Şurada da çok arkadaşımı görüyorum, vakit zaman gördüğüm kimi arkadaşlarım şu anda gelmişler sağ olsunlar. Münasebetiyle yanımdan gelmiş geçmiş bu gazeteci arkadaşlarıma beni tanıdıkları biçimde gazeteciliği yaptığımı anlatmak durumundayım. Hasebiyle orada da kimi ayrıntılara girmek zorunda kalacağım. Bu bir girizgahtı.
Şimdi temele girecek olursak; yargılanan şeyin gazetecilik olduğunu tüm arkadaşlarım söyledi, tıpkı şeyi ben de söylüyorum.

“TÜRKİYE’DE GAZETECİLİK UNUTULDU”

Siyaset penceresinden bakanlar burada bir siyasi hesap görüyor. Adliye penceresinden bakanlar bir kabahat görüyor. Benim baktığım yerden görülen ise bir gazetecilik faaliyetidir. Sonuna kadar bir gazetecilik faaliyeti var. Yargılanan şey gazeteciliktir. Ukalalık olarak görmeyin ancak bir hukuk nosyonuna sahip oluyor 38 yıl boyunca gazetecilik yapan biri. Tıpkı vakitte yöneticilik yapan biri.
Hukukta normlar hiyerarşisi vardır. Anayasanın 26. ve 28. hususunda çok net düzenlemeler vardır. Birinde der ki “basın hürdür sansür edilemez”. Bizde daima halkın haber alma hakkı üzerinden konuşulur fakat tıpkı vakitte “devletin basın kuruluşlarının haber verme hakkını” gözeten son derece kuvvetli düzenlemesi vardır anayasada. “Devlet, basının haber verme hakkını sağlayacak önlemleri alır” diyor. Münasebetiyle yalnızca haber alma hakkı değil, biz ayrıyeten haber verme hakkını haiz misyon ifa ederiz. Olağan demokrasilerin, çağdaş demokrasilerin dördüncü gücü olarak görülürüz. Şu anda o güçler ortasında bir çatışma var, o çatışmayı çözmeye çalışıyoruz. Davaya özgürlükçü bir yerden mi bakacağız, dar bir çerçeveden mi? Zira Türkiye’de gazetecilik unutuldu. Gazeteciliğin ne olduğu unutuldu, gazetenin, gazetecinin işlevleri unutuldu. Siyasal çatışma ortamları daima böyledir. Her şeyi zehirler, gazeteciliği de zehirler. O siyasal çatışmalar ortasında biz evvel gazetecilik yapmaya çalışırız, ikincisi yaptığımız şeyin gazetecilik olduğunu anlatmaya çalışıyoruz burada.
O sebeple size biraz günlük işleyişi de anlatmak zorunda kalacağım. Özgürlükçü bir yorumla mahkemenizin bakmasını. Daha geniş bir yorum yaparak yalnızca ve yalnızca normlar hiyerarşisi üzerinden gidilirse beraat kararı vermesi gerektiğini düşünüyorum. Evrakta hepimiz için beraat kararı verilmesi gerektiğini düşünüyorum.

“SORUŞTURMA BİLE AÇILMAMASI GEREKİRDİ”

Fakat problem bu türlü başlamadı, nasıl başladı? Bir ses kaydı yayınlandı. Soruşturma bile açılmaması gereken bir problemle biz buradayız. Bunu izah etmek durumunda kalıyoruz. İki başka suçlamayla tutuklu bulunuyorum. Şayet soruşturma bu türlü başlasaydı, gazetecilik faaliyeti diye bakılsaydı, kovuşturma bu türlü devam etseydi bir basın özgürlüğü ve gazetecilik faaliyeti olduğu üzerinden kurulsaydı bunlar gerekmeyebilirdi ama artık girmek zorundayım.
Buradan başlamadı. Pekala ses kaydını hangi kurallarda yayınladık? O günkü atmosfer neydi, olaylar neydi bunu anlatmak durumundayım.
Günler öncesinden Bolu’daki faciadan ötürü birkaç defa ertelenmiş bir basın toplantısı duyurusu yapılıyor. Siyasi bir kişilik bir basın toplantısı yapacağını söylüyor. Heybedeki turbun ne olduğunu açıklayacağım diyor. Son derece yeni, bütün manşetlerde. Hasebiyle ortada bir haber var artık. Buna rastgele bir haber kanalı, rastgele bir gazeteci bigane kalamaz. Son derece yeni bir şey var ve son derece çarpıcı tezleri o basın toplantısında öğreniyoruz. Bizde daima kamu faydası üzerinden konuşulur, bir de kamu merakı vardır. Kamu merakı inanılmaz yükselmiştir. Kamu merakının yükseldiği yerde, ki o bizde de yükselmiş durumdaydı. Kamu merakının yükseldiği yerde halkın o merakını gidermek zorundayız. Kendi merakımızı gidermek zorundayız.

“O BİLİRKİŞİYİ ARAMAK GAZETECİLİKTİR”

Biz günde 18 saat canlı yayın yapan bir kanalız. Yalnızca o günkü konuşmacıyı yayınlayan bir kanal da değiliz. Her partinin küme toplantısını yayınlarız, iktidarıyla muhalefetiyle. Onların haberlerini yayınlarız. Bizim temel fonksiyonumuz bu esasen. Bu kadar merakın yüksek olduğu bir yerde buna bigane kalınamazdı. Kaldı ki merakı biz nerden anlıyoruz? Gördük, ben bir gün dışardaydım ya o günkü izlenme oranları inanılmazdı. Bu muhtemelen yalnızca bizde değildi, bunu yayınlayan kanallarda benzeri bir durum vardı. Hasebiyle biz kamu merakını birebir vakitte kamu faydasını gözeterek bir yayıncılık yaptık. Bir buçuk saat boyunca bir isim duyuyoruz ve bunu birinci kere duyuyoruz. Bir eksperin ismini duyuyoruz. Savlar dediğim üzere son derece çarpıcı. Artık bunu aramamak asıl gazetecilik olmayan şeydir. Onu aramak gazeteciliktir. Zira hakkında savlar var ve o argümanları sormak üzere Barış arıyor. Son derece olağan ve olması gereken bir gazetecilik yapılıyor. Artık olmayan bir gazeteciliği yapmak istediğimiz için. Burada aslında sorun de biraz bu oluyor. Ben o denli siyasi çekişmelere girmeyeceğim. Diyorum ki biz her partiyi yayınlarız. Haber kanalıyız zira. Yapılmayan şeyleri yaparız, arayamadıkları insanları ararız. İktidar-muhalefet fark etmez, bizim standardımız bu. Son periyotta haber ağırlaşan yerlere, haberlere baktığımızda milli savunma bakanlığı, aile bakanlığı, çevre bakanlığı, içişleri bakanlığı oranın basın müşavirleri bizi pek düzgün bilirler, ararız onları. Halk TV’de bunlar kuraldır. Becerebildiğimiz ölçüde bunlar kuraldır. Muhatabına da gideriz haberin. Burada da yaptığımız budur. Kaldı ki bir buçuk saat boyunca ismini duyduğumuz kişinin artık sesini duymak bile bir haberdir. Sesini duymak, ne söylediğinden bağımsız olarak. Zira merak ediyorsunuz kim bu?

“YENİ ŞAFAK DA ARIYOR, HABER YAPIYOR”

Arıyoruz, Barış arıyor. Gerçekten sonraki gün Yeni Şafak da arıyor. Ortada bir haber var zira. Yeni Şafak da arıyor ve haber yapıyor. Bir ikili standart olmaması lazım burada bir haber var, haber konusu var. Barış arıyor, bizden evvel Barış ulaşmış, biz derken haber merkezindeyim ben. Haber merkezi olarak biz de ulaşmaya çalışıyoruz. Barış bizden evvel ulaşmış, yeterli gazetecilik yapmış. Bizden daha evvel ulaşmış sorular sormuş. Sorduğu sorular büsbütün gazetecilik soruları. Barış kendisi de anlattı, öteki arkadaşlar da anlattı. İddianamedeki bu açıkları tekrar etmeyeceğim. Son derece adap yanılgıları ile dolu. Aşikâr bir gayeye matuf kısaltmaların yapıldığı, atlandığı, sözlerin tam olarak konulmadığı bir iddianameyle karşı karşıyayız.

“AMACA MATUF BİR İDDİANAME”

Sonuçta art geriye Barış PEHLİVAN sorular soruyor, sorduklarının tamamı gazetecilik ile ilgili farkında mısınız? Evvel kendisini tanıtıyor. Halk TV’den olduğunu söylüyor, ismini söylüyor, yayına davet ediyor. Nerede yaşıyorsunuz gelip konuşayım yani röportaj yapalım diyor vs. Burada bir şey var mı? Konuşma dökümü belgede olmadığı için gördünüz mü, görmediniz mi bilmiyorum, belgelerde var işte. İddianameye konmamış bir ses kaydı, bunun konulmaması dehşet bir şey. Daima aleyhe mi ispat toplar savcı, bu türlü bir şey var mıdır? Lehimize hangi delili koymak için çabaladı? Tam aksine lehimize delilleri karartmak için bir efor görüyoruz biz burada. Dediğim üzere aşikâr bir hedefe matuf, bir yere yönlendirme hedefiyle hazırlanmış bir iddianameyle karşı karşıyayız. Uzman, Barış’ın gazetecilik sorularına yanıt veriyor, kapatmıyor. Hakimlik, Sulh Ceza Hakimliği Barış’ın sorularından şunu anlıyor, bir zorlama var diyor. Röportaj vermek istemiyor diyor. Pardon bizde şöyle olmuyor: Aradığımız herkes emre amade ya zati bir gazeteci birazdan arar ben de bir konuşayım… Yok o denli bir şey. Çabucak kapatanlar olur, bize küfredenler olur, hakaret edenler olur. Biz o denli bir durumla da karşı karşıya değiliz. Yanıtlar veriyor, hatta espriler yapıyor. Barış’ın rastgele bir zorlaması var mı, rastgele bir telkini var mı, rastgele bir tehdidi var mı, bu da yok. Standart bir gazetecilik yapılmıştır. İstediği karşılıkları veriyor, kapatmıyor. Bakın 2 dakika 47 saniyelik konuşmada kendisinin istediği ölçüde bir cevaplama yapıyor. “Yalan söylüyorsunuz” diyor, AK Parti, MHP’li belediyeler aleyhine de raporlar verdim diyor. Yani kendisinin işine de yarayacak şeyi kamuya da duyuruyor.

“SONUNA KADAR GAZETECİ KALMIŞIZ”

Buna birazdan tekrar döneceğim. Biz ne yapıyoruz daha doğrusu ben ne yapıyorum, bu ses kaydı bana geliyor. Ben bunun rastgele bir yerini kesmiyorum, biçmiyorum olduğu üzere yayınlıyorum. Halk TV eleştirisi de var bakarsanız. O eleştiriyi de yayınlıyorum ben. Bir gazetecilik niyeti yoksa arayanda bir gazetecilik niyeti var, gönderende bir gazetecilik niyeti var, yayınlayanda bir gazetecilik niyeti var. Ben bunu çok rahat keserdim. En azından Halk TV’yi eleştirdiği yerleri keserdim. Bunu da yapmamışım. Sonuna kadar gazeteci kalmışız, sonuna kadar gazeteci kalmışım. Bunları da yapmamışım. Ve o aldığı bir iki cümleyle bir haber oluşuyor. O aldığı bir iki cümle ne AK Parti ve MHP’li belediyeler aleyhine de ben raporlar hazırladım, raporlar sundum diyor. Haber bazen bir cümledir, burada da öyledir. Biz bunları tartışmıyoruz da… Gerçekten birebir şeyi Yeni Şafak’a da söyledi. Yeni Şafak da haber yaptı.
Gazetecilik ısrar gerektirir. Sürat gerektirir. Biz haber kanalıyız. 18 saat yayın yapıyoruz ve herkesten evvel verme üzere bir rekabet vardır. Rastgele bir haberi 10 saniye geciktirdiğimiz vakit dönersiniz editör masasına hesap sorarsınız neden bizde yok diye? Birebir süratte hareket ediyorsunuz. Genel yayın yönetmeni olarak standart bir günde muhtemelen 100 karar veriyorum. Sayma bahtım yok. Kritik günlerde tahminen 200 tahminen 300. Bakın 4 kişinin öldüğü yerde, 6 kişi öldü diyemezsiniz, dedirtemezsiniz… İki kişiyi sonradan diriltme bahtı yok zira. Son derece delice bir iş yapıyoruz sonuç olarak. Ancak herkesten evvel ulaşıp herkesten evvel yayınlama üzere bir standart vardır gazetecilikte.

“GÖRÜŞMEDE YAYINLAMAYIN DEMİYOR”

Böyle bir günde ismi 1,5 saat anılmış kişiyi gazeteci sohbet için aramış olabilir mi? Sorularında sohbet var mı? Yaşını sorma münasebeti de mevzuyu uzatmaya çalışıyor. Bunlar gazetecilik numaralarıdır diyelim bir biçimde bir şeyler yaparsınız. Kendisini hiç tanımayan bir gazeteci sohbet için aramış olabilir mi? Bu kadar kritik davalara evrak sunan, insanların mukadderatıyla oynayan bir eksperin kendisinin sohbet için aranmadığını akledecek bir muhakemeye sahip olması varsayılmalıdır. Bir muhakemesi olmalı, bir gazeteci arıyor sorular soruyor. Bu muhakemeyi yapıyor olması lazım sohbet için aranmış olamaz. Sorulara yanıt veriyor, üstelik kendi açısından da olumlu imaj oluşturacak karşılıkları da veriyor ve sonuçta ben kapatıyorum diyor kapatıyor. 2 dakika 47 saniye evvel de kapatabilirdi. Ve sonuçta ne oluyor yayınlamayın falan da demiyor. O denli bir uyarısı da yok. Bu ses kaydı bana geliyor, Barış’a o denli dememiş bana o denli ihtar yapılmamış. Adamın konuşmasına da bakıyorsun uzmanın Satılmış beyin yayınlama da demiyor çok espriler yapıyor filan. Hasebiyle biz de bunu yayınlıyoruz. Dediğim üzere bir tarafta da sürat vardır. Kritik kararlar verirsiniz, her karar gerçek olmak zorundadır. Burada yaptığımız da büsbütün gazeteciliktir.

“İLK SORUM NE EN GERÇEK SORU: MÜSAADESİ VAR MI?”

Şimdi ses kaydının bana ulaşması ve sonrasındaki sürecin nasıl işlediğini anlatayım. Siz bakmışsınızdır belgede var Kürşat ben ve Barış ortasındaki konuşmalar… O yazışmalardan şunu görüyoruz. Kürşat bana ses kaydını 12:11’de atıyor. Sonra saat 12:14’te gördün di mi diyor, attım haydi süratlice bak diyor, az evvel anlattım herkesten evvel vermeye çalışır haberi zira kamu merakı yükseğe çıkmış. Hasebiyle bunu süratle vermemiz lazım. 12:11 de bana geliyor 12:14’te bana soruyor gördün di mi. Evet diyorum. Kürşat şunu da söylüyor. Barış eksperle konuştu, süratlice vermek lazım en son bunlara da karşılık vermeyince gördün di mi diyor. Yani şöyle bir şey de yok, yayınlayamayız müsaade var yok üzere bir ihtar da yok, o anda. 12:14’te konuşan kişi olarak Barış devreye giriyor. Abi Satılmış ile konuştum diyor. Ayrıntıları orada var. Birinci sorum ne en hakikat soru: Müsaadesi var mı? Gazeteciliğim sorgulanıyor ya o yüzden bu kısmı benim için kıymetli. Şuursuz bir genel yayın direktörü… Hayır değil. Birinci sorum en yanlışsız soru: Müsaadesi var mı, dava açar mı? Aldığım karşılık şu; ”abi biz gazeteciyiz”. Bu karşılıkta bir irade sakatlaması var. Verilen karşılık, müsaadesi yok yanıtı ne vakit veriliyor? Orayı tekrar edeyim. Müsaadesi var mı dava açmaz di mi, abi biz gazeteciyiz, 12.15’te o vakit yayınlıyorum diyorum ve sonra bilgisayardan ve telefondan kopuyorum. Gidiyorum montaja, montaj dediğim yalnızca bir tane Barış’ın fotoğrafını koyuyoruz, rastgele bir şeyini değiştirdiğimizden değil. Montaj yanlış anlaşılmasın diye söylüyorum. Barış’ın fotoğrafını koyuyorum, yayınlıyorum. O vakit yayınlıyorum deyip gittikten 3 dakika sonra 12.18’de bir dönüyorum müsaadesi yok diye yazmış. Geçmiş olsun. Burası gazete değil. Tekrar tekrar birileri senin yaptığın şeyi denetim edip yanılgıyı engelleyebilir gazetede, baskıya girinceye kadar. Burası internet sitesi de, değil yanlış yazdım silerim. Burası haber kanalı. Haber kanalında çıktı mı, çıktı, bitti. Sonra işiniz yoksa düzeltin.
Benimle çalışan, yanımda çalışan yüzlerce gazeteci buna binlerce de diyebilirim de abarttığım düşünülebilir, zira çok yerde çalıştım. Yüzlerce gazeteci standardımı, kuralımı bilir. Her şey kaynağından düzgün çıkacak. Murphy kanunudur. Onlara o denli anlattığım için motamot bu biçimde aktarıyorum. Murphy kanunudur, kaynağından yanlışsız gelmeyen her şey ekrana çıkar. Kürşat da 12:16’da müsaadesi yok yazıyor.

“ABİ BİZ GAZETECİYİZ” İLE SAKATLANAN İRADE

12:15’te Barış müsaadesi yok diye yazmış lakin ben artık telefon ve bilgisayardan kopmuş montaja gitmişim. Görmemişim. Bir ikaz yapıyorlar sonuçta fakat ben size bir süreç anlatıyorum. Biri 12.15’te, başkası 12.16’da müsaadesinin olmadığını yazmış. Gazeteciliğim açısından değerli olduğu için bunları anlatıyorum. Münasebetiyle birinci sorduğum yanlışsız soru ve aldığım “abi biz gazeteciyiz” karşılığı bir irade sakatlanmasına sebep olmuştur. Barış tecrübeli bir gazeteci olduğumu, tecrübeli bir yönetici olduğumu söylüyor. Hakikat söylüyor, o tecrübeyle en gerçek soruyu birinci sırada sormuşum esasen. Barış da tecrübeli bir gazeteci. Karşılıklı itimada dayalı olur bu iş. Evet tecrübeli bir gazeteci olarak hakikat soruyu soruyorum, tecrübeli bir gazeteciden bir karşılık alıyorum ve o yanıtın sonucunda sakat bir iradeyle bir karar veriyorum. Evet ben yayınladım, işimin sorumluluğunu alıyorum. Genel yayın yönetmeniyim doğal olarak ben yayınladım. Ancak size süreçleri de anlatıyorum. Bu türlü oldu diyorum. Bundan sonraki takdir sizindir.
Suç sürece kastı olan bir yöneticinin birinci sorusu müsaadesi var mı olmaz. Hayatın olağan akışına karşıt. Kabahat sürece kastım olsa kendi elimle kendimi açığa düşürecek değilim. İkincisi kabahat sürece kastım olsa müsaadesiz bir kaydı tekrar tekrar yayınlarım. Onu da yapmamışım. Olaya vakıf olduktan sonra ikinci sefer yayınlanmamıştır ses kaydı. Sonra eksperin ismi kodlanarak verilmiştir.

“SORUMLULUĞU ALIYORUM LAKİN KABAHAT KASTI YOK”

İmamoğlu’nun açıklamalarındaki haberi verebilmek için avukatımla konuşuyorum. Ortada çarpıcı argümanlar var sonuçta. Avukatımla konuşuyorum, İmamoğlu’nun sesini biple eksperin ismini geçirdiği yerleri biple diyor. O denli yapıyorum sonrasında. Münasebetiyle bir ihtimam de var yani onu demek istiyorum. Cürüm sürece kastı olan biri bunları yapar mı? Yayınladığımı söylüyorum. İşimin sorumluluğunu alıyorum lakin bir hata sürece kastı yok diyorum. Burada kimsenin bir kabahat sürece kastı olmadı. Bu kadar gündemde olan bir kişiyi aramak bir gazeteciliktir.
Şimdi 26 yıldır orta ve üst kademe yöneticilik yapıyorum. 38 yıldır gazetecilik yapıyorum. Bu senin hukuk bilmeni gerektirir. Gazetecilik ahlakını bilmeni gerektirir. Basın meslek unsurlarını bilmeni gerektirir. Bunlara sadık bir gazeteci olmaya çalıştım daima. Bu kadar uzun yıllar gazetecilik, yöneticilik yaptıktan sonra bırakın basın meslek unsurlarını, basın ahlakını kendi etik kodlarınız oluşuyor. Bu ses kaydının müsaadesiz bir ses kayıt olduğunu bilsem, şu anda mahkemedeyim diye bu türlü konuşmuyorum. Gerimde benimle çalışmış o kadar çok insan var. Ben müsaadesiz ses kaydını, müsaadesiz olduğunu bile bile kendi etik değerlerimden ötürü da yayınlamam.

“KASIT OLSA DEFATEN YAYINLARIM”

Haber kıymeti var mı? Sonuna kadar haber bedeli var. Ne için uğraşırım biliyor musunuz? Müsaadesi almaya çalışırım. Müsaadesi alamıyorum, yüksek bir kamu faydası var. Yüksek kamu faydası var ise yayınlarım. Lakin söylüyorum bu standart bir gazetecilik. Unutulmuş bir gazetecilik. En doğal refleksi göstermiş Barış, en doğal refleksi göstermiş Kürşat. Bunlar unutulduğu için… Yaptığımız şey bu türlü büyük büyük bir habercilikten bahsetmiyoruz. Standart bir iş yapıyoruz. Her gün yaptığımız şey de karşı tarafı ararız. Görüş var, karşı görüş var. Bu standardı oturtmaya çalışan bir gazeteciyim. Münasebetiyle “izni yok ben buna karşın ses kaydını yayınlayayım”… Kendi etik kodlarım gereği bile bunu yapmam. Münasebetiyle kabahat kastı yok. Onlarda nasıl cürüm sürece kastı yoksa, Barış’ta Kürşat’ta, bende de yok. O denli olsa dediğim üzere o soruyu sormam, müsaadesi var mı diye sormam. Zira kendimi açığa düşüren bir soru. Kasıt olsa defaten yayınlarım. İsmini de kodlamam.
Bir şey daha var: Pek de eksper sakin sakin konuşuyor, espriler yapıyor. Buradan da kuşku duymamı gerektiren bir şey yok. Çok esprili bir konuşma var, soruları cevaplama var.
Bilirkişiyi etkilemeye geçeyim. 277 husus. Avukatlarım bu bahiste bu her iki mevzuda da size Anayasa Mahkemesi kararları, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kararları, Yargıtay kararlarını anlatacaklar. Burada yargılanan şey gazetecidir, gazeteciliktir, gazetecilerdir. Bu hususta verilmiş beraat kararlarından örnekler sunacaklar. Münasebetiyle ben yalnızca burayla sonlu olmak üzere benimle ilgili daha doğrusu arkadaşlarımızla ilgili 277’yle hudutlu kalmak üzere kendimce bir grup hukuksal değerlendirmeler de yapacağım.

“TEHDİT YOK, TELKİN YOK”

Şimdi tekrar ediyorum. Barış’ın konuşmasında bir tehdit yok, bir telkin yok, bir baskı yok, istediği kadar konuşuyor, sorulara karşılık veriyor, kendisine yarayacak, kendi imajını kurtaracak bir karşılığı da verdikten sonra kapatıyor. Neyi etkilemiş olduk biz? En kolay yanı bu. İkincisi; biz o basın toplantısında öğreniyoruz her şeyi. Zati turbun büyüğü heybede denilmiş, biz ne olduğunu bekliyoruz merakla bakıyoruz. Kendim dönmüşüm haber merkezine ulaşamaz mıyız demişim. Münasebetiyle bir merak da var lakin dediğim üzere. Birinci kere orada duyuyoruz, bunları bilmiyoruz ki. Hatta o gün Barış Terkoğlu’na sanki İmamoğlu ne açıklayacak daha evvelce öğrenemez miyiz diye soruyorum. Zira kendim de merak ediyorum ve alıp verebilmek istiyorum bu türlü bir şey açıklayacak diye. Zira haber bu lakin alamadım. Birinci defa orada duydum sonra aradık aslında o kısmını anlattım.

“BİZ BİLİRKİŞİYİ NASIL ETKİLEDİK?”

Şimdi savcı başından sonuna şöyle başladı: Evvel onu söyleyeyim. 277 ve 288 ile başladı soruşturma. Resen başladı. Bilirkişiyi Etkileme, Adil Yargılamayı Etkileme. 288 uçtu gitti, farkında mısınız. Biz şu anda 288’den yargılanmıyoruz. Soruşturma bu türlü başladı, resen başladı. Bilirkişiyi etkilemek ile şu anda suçlanıyoruz. Pekala tabir etaplarında bize spesifik olarak rastgele bir şey sorulmadan soruşturmaları etkilediniz denildi. Hepimize yöneltilen suçlama bu, beşimize de. Pekala biz neyi etkiledik? Savcı rastgele bir örnek vermiyor. Savcı etkilediğimize yönelik spesifik bir soru yöneltmiyor, 5. Sulh Ceza Hakimliği bize spesifik olarak etkilediğimiz belgeler ile ilgili rastgele bir şey sormadı, söylemedi. Dahası var; buraya tekrar döneceğim, daima soruşturmalar soruşturmalar… biçiminde gitti. Bütün tabir etaplarında avukatım hatırlattı. Sayın savcım soruşturmalar suç olmaktan 2014’te çıkartıldı dedi. Savcı bunu orada öğrendi. Sonra yuvarlak sözlerle tutuklamaya sevk. Tutuklama isterken bile kovuşturma demiyor. Etkilediğimiz bir kovuşturma yazmadan tutuklama istedi, tıpkı şeyle hakim de tutukladı. Hakim bir haber pahası var mıdır yok mudur değerlendirmesi yapmış. 38 yıllık gazeteciyim, haber bedeli yokmuş… Kamu faydası var, standart bir gazetecilik var… Geçiyorum onları. Ancak dediğim üzere hakimlikte de etkilediğimiz bir şey sorulmadı. Kovuşturma sorulmadı orada da. Genel geçer, soyut bir formda, “soruşturmalar…” filan dendi. Velev ki biz etkiledik. Aslında vermişti o belgeleri. Biz onu da bilmiyoruz esasen olsa ne olur? Esasen soruşturmayı etkileme 2014’te çıkarılmış hata olmaktan. Fakat bir şey yapması lazım savcının, hakimin ve ben sonuçta tutuklandım.

“BEN ÜÇ ADIM HÜCREDE NEDEN TUTULUYORUM?”

Az evvel de anlattım. Kaçma kuşkusu, kanıt karartma şüphesi… Kaçacak olsam kaçardım. Tehdit yok, baskı yok, o yok, bu yok. Ona karşın tutukluyorsunuz. Bu kadar kolay mı? 3 adım hücre, 5 adım avlu. 8 metre yüksekliğinde dev bir duvar. Tabutta üzeresiniz. Bu kadar kolay mı? Beni ziyarete gelen o kadar avukat Türkiye’nin her yerinden geldiler teşekkür ederim. O kadar avukat, bu suçlamaların yatarı yok diyor. Sonuçta takdir mahkemenizin doğal ki. 1 ay tutuldum. 34 gündür niçin cezaevindeyim? Dediğim üzere tabut üzere 3 adım en geniş yeri 3 adım hücrede niçin tutuluyorum ben?
Savcı durumu avukatlarım anlatınca fark etti, siz tam girmediniz de ben gireyim. Soruşturma etkileme cürüm olmaktan çıkartılmış, bir kovuşturma lazım bana bir kovuşturma lazım içeriye attım adamı diye bakıyor. Bir kovuşturma bulmam lazım. Barış rastgele bir soruşturma ya da kovuşturma sormuş mu uzmana hayır. Savcı ve tutuklayan hakim bize rastgele bir kovuşturma sordu mu, hayır. Ne telefon konuşmasında var, ne savcının, hakimin sorularında var. Ne de tutuklamaya sevk yazısında var, ne de tutuklama kararında var.

“DEHŞET BİR USULİ YANILGI VAR EVRAKTA, ŞİKAYET YOK”

Ertesi gün; ben perşembe gecesi 30 Ocak perşembe gecesini cumaya bağlayan gece saat 01:10’da tutuklandım. Uzman sonraki gün adliyeye geliyor. Zira savcının bir kovuşturmaya gereksinimi var beni içeride tutabilmek için. Uzman bir ekip kovuşturmalardan kelam ediyor. Burayı unutturmayın az evvel atladığım bir şey var, ses kaydı ile ilgili.
Şunu biliyor musunuz; ses kaydı yayınlama şikayete bağlı bir cürüm ancak benimle ilgili Kürşat ile ilgili bir şikayeti yok uzmanın. Dehşet bir usuli kusur var ortada. Yol temele mukaddemdir. Yordam yanılgısı yapılmış, temele girilmiş bir tutuklama kararı verilmiş. Mükemmel bir hukuk, süper bir savcılık. Burayı bilhassa belirtmiş olmam lazım zira az evvel onu atladım. Ha şunu yapacaktır. Eksper gelecektir bir şikayette bulunacaktır duruşmada. Sonuçta bizi de şikayetçi olarak sokacaktır oraya işin kolayını biliyorlar. Lakin nihayetinde resen başlatılmış bir soruşturmaya sonradan dahil oluyor, fakat o esnada gözaltındaki üç bireyle Barışla Sedayla ve Serhan’la ilgili şikayetçi olunuyor. Olayın kendisini de şikayet etmiyor. Olayın kendisini şikayet etse o vakit benle Kürşat da işin içinde olurduk di mi? Kürşat ile benimle ilgili bir şikayet yok, şikayete bağlı bir kabahat var lakin şikayetsiz bir formda tutuklandım. Hukuksuzluktur. Tarz kusurudur, dehşet bir acemiliktir. Bir gazeteci olarak benim bunu teşhis etmem o savcı ismine utanç verici olmalı.
Etkileme kısmına tekrar geleyim. Benimle ilgili bir kovuşturma bulması gerekiyor ya da hepimiz ile ilgili ben tutuklandığım için ben ben diyorum. Sonuçta burada 5 kişi yargılanıyoruz, kovuşturmayı bulmuş savcılık o denli gözüküyor. Bilirkişiyi çağırıyor, sabah uzman adliyeye geliyor.

“KAPANMIŞ BELGEDE EKSPER ETKİLENEMEZ”

Rutin dışı bir işleyiş var burada da bir sorun var. Nöbetçi savcılığa, müracaat savcılığına değil. Kısıtlı bir alan var orayı söylersem ondan da dava açılır zira biz orada sorgulandık. Kısıtlı bir kata çıkıyor soruşturma savcısını buluyor, şikayet dilekçesi veriyor. Şikayet dilekçesinde şöyle anlatıyor, iddianameye bakmışsınızdır. “Ya ben bu yayınlardan çok etkilendim”… Anlatımdaki havası bu türlü olduğu için bu türlü konuşuyorum, kusura bakmayın yani kendi üslubum olduğu için değil. Bunlardan şikayetçiyim bunlar bir şeyleri etkilediler. Soruşturmalar var… Ben Adalar’a bakıyordum işte Silivri’ye bakıyordum. Pardon basın birinci kere ondan duydu. Yayın esnasında Adalar ve Silivri geçmemiş, bunların sorusunu sormamış Barış, biz nasıl etkileyebiliriz bunları? Birinci sefer ondan duyuyoruz, Adalar ve Silivri’yi. Bir de diyor 2014’te de diyor Silivri’de diyor artık mahalle oldu lakin bir de Çanta Belediyesi vardı diyor. Ona da ben bir rapor vermiştim. Lakin bunları şöyle bir şey var, bu türlü bir şey tonunda anlatıyor… O denli olsa ne olacak bizi ne ilgilendirir? Onlar soruşturma, kovuşturma değil. Kaldı ki Çanta belediyesi dediği şey ta 2014 sayın hakim, 2014. Soruşturma bizim için cürüm değil ki olsa ne olur etkileyemem? Yapamam, raporlarını vermiş, kapanmış evraklar. Artık eksper etkilenemez. Üstün bir de kabahat olmaktan çıkartılmış. Ancak biz iddianamede ne gördük? Etkilediğimiz bir kovuşturma gördük birinci defa. Birinci defa iddianamede gördük.
Bir şey daha söylüyor bir de diyor ben Bakırköy Ağır Cezaya bir rapor vermiştim diyor temel numarasını hatırlamıyorum, mahkemeyi de hatırlamıyorum. Tonlama nitekim bu türlü iddianameyi okuyun hakikaten bu türlü. Neden etkilendiğini, ben etkilendim diye şikayet ediyor ancak biraz insan ihtimamlı olur 73 yaşındasınız. Baktığınız en azından o Bakırköy bunların notunu tutmuyor musunuz? Bakırköy’de bir evraka baktıysanız onun temeline bakarsın mahkeme numarasına bakarsın gelirsin sağlam bir şey söylersin ben bundan etkilendim. O da yok. Bir misyon ifa ediyor, o denli anlaşılıyor. İfa etmesi gerekiyor anlaşılıyor ki. Pekala bir kovuşturma diyor var mıdır ona bakacaktı avukat arkadaşlarım. Adalar, Silivri, Çanta… Kovuşturma değil, soruşturma olduğu için almamış savcı bey iddianameye. Bunlar var mı iddianamede. Yalnızca şikayet dilekçesinde var. İddianamedeki suçlamaların ortasında bunlar yok biliyor musunuz? Bizim etkilediğimiz suçlamalar ortasında bunlar yok. Pekala ne var? Büyükçekmece 10. Asliye Ceza Mahkemesinin bir kovuşturma dosyası… Tıpkı uzman oraya da rapor vermiş. Pekala lakin o belgeyi sormamış Barış. O denli bir sorusu yok. Barış ona Büyükçekmece 10. Asliye cezayla ilgili bir soru sormuş mu yok, o denli bir sorusu yok. Basamaklarda bize bu soruldu mu hayır, o da yok. İddianame bir çıkıyor bir görüyoruz, Büyükçekmece 10. Asliye Ceza… Biz de iddianamede görüyoruz. Bakacaktı avukatlarım oraya hakikaten bir rapor vermiş mi vermemiş mi? Benim bunu etkiyebilmem için bunu bilmem lazım. Kendisinin bilmesi lazım, eksperin. Uzmanın bu tarafta beyanı yokken ben buradan tutuklandım. Buradan yargılanıyoruz, bende tutuklanıyorum. Yani münasebetiyle tutukladılar sonrasında da istim geriden gelsin. Bu yapıldı.

“KAMU FAYDASI BAL ÜZERE VAR”

Kamu faydası yok diyor hakim. Kamu faydası var bal üzere var. Kamu faydası şöyle var: Bir buçuk saat boyunca Ekrem İMAMOĞLU birinden kelam ediyor ve suçlamalar yöneltiyor. Benim bütün evraklarım ona verildi, daima olumsuz raporlar alındı diyor. Biz ne yapmışız? Karşı görüş almışız, karşılık hakkı vermişiz. Bize diyor ki AKP ve MHP ile ilgili de olumsuz raporlar verdim. Kamu ne biliyordu, 1,5 saatlik yayınımızı izleyenler. Bu adam tek taraflı belge hazırlıyor. Kamu, biz o kaydı yayınladıktan sonra artık bir şey daha biliyor. Biri o denli diyor, biri bu türlü diyor… Adam bak AK Parti ve MHP aleyhine de rapor vermiş. Buyrun size kamu faydası. Bizim işimiz haber vermek, haberi de yanlışsız yapmışız, karşı tarafı aramışız, bir yeri de kesmemişiz olduğu üzere yayınlamışız. Bizi eleştirdiği yeri de yayınlamışız. Nasıl kamu faydası yok? Basbayağı kamu faydasıdır bu. Dediğim üzere kamu merakını artık geçtik olağan ki de.
Dolayısıyla buradan şunun da görülmesi lazım. Bundan çok emin değilim, tüzel olarak. Ahkam kesmek istemem. Bu olayda ziyan gören var mı? Burada savlı konuşamam hukukun alanı. Lakin burada eksper ne ziyan gördü? Kendisini tabir etti sayemizde. Bir ziyan da görmemiş yani. Telkinde bulunmamışız, Barış bu türlü bir şey yapmamış, tehdit etmemiş, baskı uygulamamış. Hasebiyle etkilediniz, ses kaydı yayınladınız vs vs.

“SAVCI YORDAM YANLIŞLARIYLA LEHİMİZE ÇALIŞMIŞ”

Savcı aslında yaptığı yöntem kusurlarıyla lehe hiçbir kanıt toplamadan lehimize çalışmış. O kadar kolay yanlışlar yapmış ki. Dediğim üzere biraz hukuk nosyonuyla bakan biri olarak bir gazetecilik faaliyetini bir suça sokmak için savcı çok uğraşmış… Biz gazetecilik penceresinden bakıyoruz ve gazetecilik faaliyeti görüyoruz. Bunu suça sokmak için hayli uğraşmış ancak bulamadığı için yanılgılar yapmış. Lehimize kanıt olarak kıymetlendirilmesi gerektiğini düşünüyorum.

“HİÇBİR YERE ANGAJMANIM OLMADI”

Bitiriyorum sayın hakim. 38 yıldır bu işi yapıyorum 13 kanalda çalıştım. İki sefer çalıştığım yerleri sayarsam 16 oluyor. Bu vesileyle saydım onu da ben kaç yıldır bu işi yapıyorum diye. 1999 yılından bu yana da orta-üst kademe yöneticilik yapıyorum. Hiç bir yere angajmanım olmadı. Siyasi angajmanım olmadı. Ekonomik angajmanım olmadı, bürokratik angajmanım olmadı. Çalışarak, bir ahlaki standartta gazetecilik yaparak bugünlere geldim. Çalıştığım kanallar ortasında birkaçını söyleyeyim ki az sonra anlatacaklarım yerine otursun. 10 yıl CNN TÜRK te çalıştım. En sonları sayıyorum, öncesi çok fazla… 10 yıl CNN TÜRK te çalıştım, haber yaptım. 5 yıl Habertürk’ü yönettim. Haber Küresel kanalını kurdum ve yönettim. Artık de Halk TV’deyim. Mesleği o gün nasıl yaptıysam bugün de birebirini yapıyorum. Bundan sonrası ardımdaki gazeteci arkadaşlarıma anlatıyorum. Benden, diğer bir Suat çıkmadı. O günkü yayın sürecini o sebeple anlattım. O yapılan şey bir gazeteciliktir.

“SADECE İŞİMİ YAPARIM, AKTİVİZM YAPMADIM”

Yöneticilik sorumluluğu alarak da karşılık veriyorum. Ben öbür yöneticiler üzere kendimi ekrana atmadım. Birkaç koltuğa birden oturup kendime programlar koymadım. Gösteri yapmam. Siyasi angajmanlarım yoktur, ekonomik, bürokratik angajmanlarım yoktur. Twitter bile kullanmam. Ekrana atmam kendimi, yalnızca işimi yaparım, işimi hakikat yapmaya çalışırım. Münasebetiyle benden gazetecilik dışında bir şey çıkmaz. Benden aktivist olmaz. Aktivizm yapmadım. Gazetecilik ile aktivizimi karıştıranlara daima karşı oldum. Benden aktivist çıkmaz bir sefer daha söylüyorum. Kanalın imajı, Türkiye’deki çatışma ortamı… Ya bu Halk TV’deyse bu türlü olmuştur falan… O denli değil… İzmir’de iki kişiyi elektrik çarptı. İzmir Belediyesi CHP’de olduğunu bilen bir gazeteci olarak direkt doğruya ismini koyan bir gazeteciyim. Bu bir cinayettir dedim. Bu haberi bu türlü yaptık. Burada Küçükçekmece’de 5 yaşındaki bir çocuk kuyuya düşüp öldüğünde belediyenin CHP’li olduğunu ben biliyordum. O haberi de yaptık. Bursa Belediye Başkanı yakınlarını atadığında bir yere o haberi yaptık; ki vazifeden aldı. Hasebiyle bu kanalın işvereni, bu kanalın çalışanları, bu kanalı yöneten insan… Burada gazetecilik yapılıyor. Unutulduğu için ve bir ön yargıyla bakıldığı için söylüyorum… Bir; gazetecilik unutulduğu için, iki; ön yargıyla bakıldığı için. Halk TV’de olmuşsa esasen şu niyetle olmuştur üzere toptancı bakış açısıyla bakılıyor. 6’ıncı sefer kanal yönetiyorum, 6. Kere. Milyon dolarlık kanallardır bunlar. İşverenler benden akıllıdır, ben bilirim. Onlar akılsız beşerler değildir. Siyaset bilmeyen, hukuk bilmeyen, şuursuz, istikrarsız, taraflı, aktivist, şovmen bir beşere kanal teslim etmezler. Zira milyon dolarlık bir yatırımdır o. Onun imaj idaresi de sizdedir. İşte bu tıp haberlerle, yapılan ve yapılmayan haberlerle bir yayın siyaseti belirliyorsunuz ve imaj yönetiyorsunuz. Hiçbir işveren saf değildir, benden akıllıdır. Münasebetiyle şuursuz, istikrarsız, tez canlı, acul birine 6 kanal birden yöneticilik vermiş olamaz. Bu mümkün değil.

“SİYASAL ÇATIŞMA ORTAMLARINDA GAZETECİLİK ZEHİRLENİR”

Bitiriyorum, sabrınız için teşekkür ederim. Son kelamım şu: Siyasal çatışma ortamlarında bir defa daha söylüyorum gazetecilik zordur, zehirlenir. Ortamı zehirler, çatıştırır. O ortamlarda, o zehirden kurtulmamız lazım. Daha özgürlükçü bir yorumla karar verilmesini talep ediyorum. Sizden bunu bekliyorum. Şu an bu zehirlenmiş siyaset ortamında yapılan şeyin bir de gazetecilik olduğunu anlatmak zorunda kalıyoruz. Beş arkadaşımızın ikisini aslında sayıyorum tali olarak görülmesi gereken arkadaşlarımdır. Lakin üçümüzün de yaptığı şey gazeteciliktir. Zehirlenmiş ortama nazaran karar verilmemesini talep ederim. Periyot gazeteciliği yapmadım, sizden de devir yargılaması yapmamanızı, periyot kararı vermemenizi talep ediyorum.
Saygılar sunarım size de, teşekkür ederim sabrınız için.