1200 yıllık Kudüs’teki pati izi kedi sevgisini bir kez daha ortaya çıkardı

Arkeologlara nazaran kedi muhtemelen çömlekçinin ateşe vermeden evvel sürahiyi güneşte kurumaya bıraktığında iz bırakmıştı. O anda yüzey hâlâ yumuşaktı ve bu da hayvanın “sanatsal” izinin korunmasına müsaade veriyordu.

Kuzey Carolina Üniversitesi’nden arkeolog Shimon Gibson, “Kedinin yalnızca sürahinin üzerinde dinlenmediğini, ‘hamur yoğurduğunu’ düşünüyoruz, zira baskı pençelerinin uzatılmış olduğunu gösteriyor, hasebiyle ham kilde derin izler bıraktılar” diyor Zion Dağı’ndaki kazıların önderlerinden biriydi.

Kedi ayak izinin bulunduğu sürahi muhtemelen su, şarap yahut zeytinyağı depolamak için tasarlanmıştı. Eski bir yerleşim bölgesinde, Abbasi periyoduna (MS 750-1258) ilişkin öteki çanak çömleklerle birlikte keşfedildi ve kesim yaklaşık dokuzuncu yüzyıla tarihleniyor.

Yani bu kedi Kudüs’te, Abbasi Halifeliği devrinde, kentin İslami idare altında olduğu fakat çok kültürlü kaldığı, Musevilerin ve Hıristiyanların da burada yaşadığı ve olağan ki kedilerin yaşadığı bir devirde yaşadı.

Gibson, “İlk İslami kaynaklarda kedilerden bahsediliyor ve ayrıyeten Hz. Muhammed’in kedilere karşı büyük bir sevgisi olduğu söyleniyor” diye vurguluyor.

Arkeologlar, İsrail topraklarında tarih öncesi çağlara kadar uzanan kedi kalıntılarını tekraren buldular. Abbasi periyodunda kedilerin İslam kültüründe özel bir manası vardı, bu da onların devrin toplumundaki kıymetini daha da vurguluyor.